THE SALVATION ARMY

Hoe het begon….                                                                                                                  William Booth (1829-1912)

Het Leger des Heils is in Engeland opgericht door de predikant William Booth. Booth, geboren in 1829, werd in zijn tienerjaren christen en besteedde veel tijd aan het doorvertellen van het Goede Nieuws (Evangelie) uit de Bijbel. Zo kwam hij ook in aanraking met de arme bevolking van Oost Londen. Deze confrontatie voedde het sterke verlangen in hem om iets voor deze mensen te betekenen.
Hiervoor startte hij in 1865 The Christian Mission. William predikte tot de armen en startte een gaarkeuken, terwijl zijn vrouw Catherine tot de rijken sprak om steun te krijgen voor hun financieel veeleisende werk. Na verloop van tijd begon ze haar eigen fondsenwervingscampagnes te houden. Pas in 1878 word The Christian Mission bekend als The Salvation Army, met als motto “To save and Serve”. Het “leger” werd ingericht als een militaire organisatie, met uniformen en rangen en emblemen. Booth was de eerste “Generaal”
De organisatie bleef niet beperkt tot de Britse Eilanden. Reeds in 1880 volgde oprichting in de VS en daarna in vele andere landen o.a. in 1887 in Nederland. Hier koos men er voor de naam Salvation Army niet letterlijk te vertalen als Reddingsleger doch als Leger des Heils (LdH). Hoewel generaal Booth in 1912 stierf, legde hij een stevige basis voor het levensreddende werk dat het Leger des Heils nog steeds verricht in meer dan 130 landen.

                                                                                                                                                         

William Booth wordt beschouwd als een van de grootste Britten uit haar geschiedenis, was gehuwd met Catherine Booth (1829-1890) welke vanwege haar invloed in de vorming van het Leger des Heils bekend als de 'Moeder van het Leger des Heils’.

 William en Catharine hadden samen 8 kinderen: Bramwell, Evangeline, Ballington, Kate, Emma, Herbert, Lucy en Marie.
Bramwell en Evangeline werden later ook generaals.

 

Baden Powell en de Life Saving Scouts

Zoals bekend bood Baden-Powell zijn idee 'Scouting for Boys' eerst aan verschillende in Groot Brittannië bestaande organisaties die zich min of meer met jeugdwerk bezig hielden, zoals bv de 'Boys Brigade'. De leiding van de 'Salvation Army' volgde de ontwikkeling van het werk van B-P met aandacht en vroeg zich terecht af of Scouting ook niet gebruikt kon worden in het kader van haar evangelisatie activiteiten.
In 1910 had Generaal William Booth een diepgaand gesprek met B-P. Hij vroeg toestemming om een deel van diens ideeën te mogen overnemen in het jeugdwerk van Het Leger. En zo werd – met steun van B-P. - in 1913 de oprichting van de Salvation Army’s Scout Movement bekend gemaakt. Het motto van de Life Saving Scouts werd: “To save and Serve”, (“Redden en Dienen’’). Anders dan de groepen van bv Y.M.C.A. (Young Men’s Christian Association) dat ook Scouting groepen oprichtte, sloten de Salvation Army Scouts zich niet aan bij de door B-P inmiddels opgerichte Boy Scouts Association. Dit zou pas jaren later, in 1948, gebeuren.

Padvinders bij het Leger des Heils - 1922    

Het Leger des Heils in Nederland hield zich nog op de vlakte en keek eerst (in Engeland) de kat uit de boom. Toen bleek dat het Scouting werk van de Life Saving Scouts in Engeland en zijn overzeese gebiedsdelen 'zegenrijk' was, stak men toch maar eerst nog eens even de Noordzee over voor een nader onderzoek ter plekke. In oktober 1920 kreeg Brigadier J. Bulterman de opdracht om in Engeland zijn licht op te steken. Dit leidde, na toch nog wat aarzeling, als onderdeel van de jongelieden organisatie binnen het korps, op 16 december 1922 tot inzegening van de eerste Leger des Heils Padvinders bij het Korps Amsterdam.

 logo jongens                            logo meisjes

Hoewel men wel goede contacten had met de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV en NPG) vond men het nog een stap te ver om zich volledig aan te sluiten. Men besloot tot oprichting van de Padvindersbond, als onderdeel van de eigen jeugdorganisatie. Voor de jeugd van 8 tot 12 jaar werd de Aspiranten-Bond opgericht omdat zij nog te jong zijn voor aansluiting bij de Padvinders-bond.

Het Paascongres 1923

Na de installatie van de eerste troepen in 1922 kon daar flink op worden voortgebouwd. In het begin van 1923 werden al snel hier en daar troepen geïnstalleerd en algauw waren er al 150 padvinders. De eerste Paasrevue in het Sarphatiepark (Amsterdam) werd geregeld alsmede een Mars naar de congreszaal en een grote Demonstratie. Het nu zo bekende Paascongres was geboren.

De Padvindersbond

Zoals gezegd hield men zich door verschil van inzicht over de organisatie en doelstellingen verder afzijdig van de Nederlandse Padvinders (NPV) en Padvindsters (NPG) verenigingen.
Activiteiten van de Nederlandse Padvinders op zondag en het feit dat alcoholgebruik en roken weliswaar niet werden aangemoedigd maar ook niet verboden waren, pasten niet bij de eigen, meer religieuze, filosofie.
Gesproken werd over de Padvindersbond, deze was echter zowel voor jongens als meisjes. 

                                                                            

Uniformen

                
Ook wat uniformen betrof week men af. Droegen de andere padvinders meestal kaki shirts en korte, bruine broeken en de Padvindsters blauwe jurken, de LdH scouts gebruikten de uniformen van de Britse Life Saving Scouts in de kleuren van het LdH.
De Padvindsters (12-18 jaar) een grijze jurk met rode liggende kraag en rode manchetten, Een grijze halsdoek met een wit fluitkoord. Een grijze hoed met rode band rond de bol. Het metalen zilverkleurige, stervormige installatieteken links op de hoed.
De Padvinders (12 tot 18 jaar) een grijs shirt met rode manchetten, een rode driekante das met wit fluit koord, een grijze hoed met een rood koord om de bol en het zilverkleurige, stervormige installatieteken voorop de hoed, die, door de jongens, op de Amerikaanse wijze werd gedragen.
De jongens leden tot 12 jaar werden Aspiranten genoemd. Zij droegen een grijze trui, blauwe das met wit fluitkoord en een grijze pet met voorop het stervormige installatieteken.
Meisjes tot 12 jaar noemde men Zonnestralen (Sunbeams). Zij waren gekleed in grijze jurken, met grijze muts en een gele driekante halsdoek met wit fluitkoord.

                                                                                                                                                                                        

 

Heilsoldaten

Met 18 jaar was het voorbij. Men kende geen Voortrekkers en Pioniers. Zowel de jongens als de meisjes werden dan geacht gereed te zijn om tot het Leger toe te treden en Heilsoldaat te worden. De leiders en leidsters moesten altijd Heilsoldaten zijn. De jongens en meisjes mochten dit zijn doch zij werden er niet toe verplicht al werd wel gehoopt dat zij het eens zouden worden.
Hoewel er ook Nederlandse insignes in gebruik waren werden tot 1948 veelal ook de internationale (engelse) insignes en kentekens gebruikt.

 

                                                 

Life Saving Guards To save and Serve      Padvindsters               Life saving scouts Verkenners

 

                                                          

Sunbeams (zonnestralen), later Kabouters           Chums (klimmers), later Welpen

Buitencentrum in Lunteren - Ede

                                  
In eerste instantie mochten de padvind(st)ers kamperen in het weiland van een bevriende relatie in Wiesel (bij Apeldoorn). Toen dat te klein werd is men verkast naar een terrein aan de Goorsteeg in Lunteren, waar in 1932 een eigen kamphuis geopend werd.
Nu is daar het Scouting Kampeerterrein Belmont gevestigd.  

Eigen Tijdschrift

Vanaf 1922 verschenen de eerste berichten over de nieuwe “Padvinders” in de “Strijdkreet”, de krant van het Leger des Heils. In 1928 werd een eigen jongerenblad “Onze Gids” geïntroduceerd. Dat werd opgevolgd in 1939 door “Ons Kompas” en vanaf 1941 door “Contact”. Vanaf 1948 verschenen uiteraard ook artikelen in “De Verkenner” en “De Padvindster” en vanaf 1973 in Scouting Magazine. Ook in de ”eigen” bladen Contact en Strijdkreet zijn medio 2021 opgegaan in een online versie “Soelaas”.

Aansluiting bij NPV en NPG in 1948

Tot eind jaren dertig waren de activiteiten van de Leger des Heils Padvindersbond sterk gericht op het Leger des Heils. Er was vrijwel geen overleg tussen De Nederlandsche Padvinders / Nederlandsche Padvindstersgilde en de Leger padvinderij.
Nadat een aantal Leger padvinders/sters in 1937 op de Wereldjamboree waren geweest, waar ze veel opzien baarden door hun afwijken uniformen, en een heel ander soort padvinderij ‘ontdekten’ kwam het contact tussen de verenigingen in een stroom versnelling. Op 25 maart 1948 sloot de Leger des Heils Padvindersbond zich aan bij het NPV en op 17 april voor de meisjesgroepen bij het NPG. 

                                                             Bericht in de Schalmei

 

De Leger groepen bleven echter wel hun Leger des Heils identiteit behouden, zij het met het spelaanbod en de uniformen van NPV en NPG.
De samenwerking met de NPV had goede gevolgen. De nadruk kwam nu meer op Scouting te liggen en iets minder op evangelisatie vooral toen LdH leiders en leidsters gingen deelnemen aan de NPV Gilwellcursussen. Ook de kampeerterreinen van de NPV mocht men nu gebruiken. Maar men had nog steeds geen kampeeruitrusting. Wel bleek het nu mogelijk om tenten etc. te lenen van NPV groepen en konden de jongens en meisjes eindelijk echt gaan kamperen.

 

Kampen

Ondanks de aansluiting bij de nationale verenigingen blijven de LdH scouts eigen evenementen organiseren. Zo zijn er eigen Koempoelans en nationale en internationale kampen zoals jamborettes en jamborees. (voorheen veelal in samenwerking met Zweden) waar aan deelgenomen wordt. In 2006 was er in Almere een SA Jamboree. Een groots internationaal evenement is de Motondo dat in 1952 in Lunteren voor het eerst georganiseerd wordt. Voor 2022 was de 2e Motondo gepland maar is door de Corona perikelen tot nader order uitgesteld.

                                                                       

Scouting Nederland en de Leger des Heils scouts

Na de oorlog werden een groot aantal groepen opgericht, met name in de steden, als onderdeel van de bestaande “Korpsen”, er zijn ca. 80 groepen actief geweest.
In de jaren ‘70 en ‘80 van de vorige eeuw is Leger des Heils Scouting in Nederland ernstig teruggelopen. De Thomas Estill/Schoch de Ravallet (Tesra) groep in Dordrecht (1923) is de enige groep die nog uit de oude Leger des Heils Padvinder(st)ers Bond stamt. In 1997 en in 2007 zijn er resp. in Almere (Con Tutti groep) en Zwolle (Renatum 57 groep) nieuwe Leger des Heils groepen gestart.
Pas in 1973 zou het ideaal van één Nederlandse Scouting Organisatie worden verwezenlijkt toen de fusie tot Scouting Nederland plaats vond. Zo werden ook de LdH Scouts groepen, als onderdeel van de NPV en NPG, opgenomen in de vereniging Scouting Nederland.

Vereniging Leger des Heils Scouting

In 2014 is er een nieuwe impuls aan het LdH scouting gegeven met onder andere het benoemen van een nieuwe coördinator en de oprichting van een nieuwe vereniging Leger des Heils Scouting in 2015 en aangesloten bij Scouting Nederland. inmiddels zijn er twee nieuwe LdH groepen, de Majoor Bosshardt-groep in Amsterdam-ZO (2015) en Scouting Jampeldekamp op Urk (2017) opgericht.

                                                                                                                                                            

Leger des Heils internationaal

In veel landen zijn Salvation Army groepen actief. Uiteraard in veel landen van het Verenigd Koningrijk en voormalige gebiedsdelen zoals Australie en Nieuw Zeeland, maar ook in Amerika en Scandinavische landen. In Europa zijn deze verenigd in het Salvation Army European Scout and Guide Network.